θεοκαπηλία

η

1. η χρηματική εκμετάλλευση των θείων, η καπηλεία τού ονόματος τού θεού

2. η χειροτονία κληρικών με δωροδοκία, η σιμωνία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θεοκάπηλος. Η λ. μαρτυρείται από το 1895 στην εφημερίδα Ακρόπολις].